De intentie is er zeker
Gisella: “Om te beginnen wil ik wel zeggen dat wij de wijsheid niet in pacht hebben. Ook wij leren nog iedere dag bij. Het is ook niet de bedoeling dat wij aangeven wat goed of fout is. We willen graag goed onderbouwde kennis doorgeven van waaruit de luisteraar zelf een visie kan ontwikkelen. Er kunnen en moeten dingen beter in paardenland. Dierorganisaties en de maatschappij hebben een mening en die moeten we serieus nemen. Wat wij zeker denken is dat heel veel mensen echt de intentie hebben om het goed te doen voor hun paard. Door kennis en ervaring te blijven delen kunnen we zeker stappen vooruit zetten in de sport. Wij willen heel graag een mooie bijdrage leveren aan paardenwelzijn en realiseren ons dat daar een stuk kennis voor nodig is. Door onze kennis te delen denk ik dat wij heel veel paardeneigenaren kunnen helpen. Kennis over de behandelingen die we uitvoeren, maar ook kennis door samen met elkaar in gesprek te gaan en met paardenprofessionals die we graag uitnodigen.”
Fenna: “We maken ons zorgen over de toekomst van de paardensport. Dat is onder andere een reden waarom we deze podcast maken. We willen luisteraars aan het denken zetten en dat ze vanuit dat denken een eigen visie gaan vormen. Wees niet bang om tegen de stroom in te zwemmen.”
G: “Op social media is het vaak hard tegen hard. Daar kom je niet verder mee. Luister naar elkaar en probeer te begrijpen waarom iemand een bepaald standpunt heeft. Als we met respect met elkaar omgaan kunnen we verder komen in de paardenwereld.”
Kennis
F: “Er wordt gezegd dat het 5 voor 12 is voor de paardensport, maar misschien is het al 5 over 12. Er moeten dingen veranderen. Daar zijn heel veel mensen druk mee. Wat was voor jou het moment Gisella, dat je dacht dat er iets moest veranderen? Ik heb zelf tien jaar geleden ook dingen gedaan, waar ik nu niet meer achter sta. Hoe meer ik heb geleerd, door studies te volgen en door naar andere mensen te luisteren, hoe meer ik anders naar dingen ging kijken. Er zijn veel mensen die denken dat ze het al goed doen, maar waar ook nog steeds verbetering mogelijk is.”
G: “Ik herken dat wel van tien jaar geleden. Ik gebruikte bijvoorbeeld altijd bandages.”
F: “Gek genoeg worden ze nog steeds wel gebruikt, terwijl verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat ze niet goed zijn voor het welzijn van het paard. Hoe kan het dan dat mensen ze toch nog gebruiken?”
G: “Ik denk uit gewoonte en het is een mode verschijnsel. Dat terwijl mensen weten dat bandages onomkeerbare schade kunnen aanrichten. Voor de korte termijn heeft het gebruik geen negatief gevolg, een paard is niet acuut kreupel. Misschien dat mensen er daarom (nog) niet vanaf stappen. Er was voor mij niet één bepaald moment dat ik dacht dat het anders moest. Ik heb altijd al het beste voor mijn paarden gewild en dat ze een paard-achtig leven hadden. Ze waren er niet alleen voor mijn plezier. Door mijn studies en gesprekken met anderen heb ik doen inzien hoe en paard in elkaar zit en wat zijn behoeftes zijn en wat, op basis van die kennis, wel of niet werkt. Die inzichten veranderen nog steeds, met alles wat ik leer. Er is nooit een punt dat het helemaal klaar is. We moeten ons er van bewust zijn in de paardenwereld dat we ons moeten blijven ontwikkelen en niet stil moeten gaan staan. Dat is een proces dat hopelijk ten goede van het paard komt.”
F: “De inzichten zijn ook groter ten opzichte van vroeger. Er wordt heel veel onderzoek gedaan.”
G: ”Maar er is ook nog heel veel niet onderzocht.”
F: “Het is ook niet makkelijk om onderzoek met paarden te doen. Je hebt een bepaald aantal paarden nodig en je hebt te maken met een tijdspad en geld.”
G: “Dat is eigenlijk wel gek. Er gaat zoveel geld om in de paardenwereld, maar er is weinig beschikbaar voor onderzoek.”
Vast zitten
F: “Ik merk ook dat we soms een beetje vast zitten. Er zijn genoeg paardenbedrijven die willen bewegen en veranderen, maar de mogelijkheden zijn er niet altijd. Veel pensionstallen hebben bijvoorbeeld niet de mogelijkheid om paarden hele dagen buiten te houden. Ondernemers willen wel, maar alles wat welzijn ten goede komt kost geld en dat geld moet eerst ergens verdiend worden. Als men zegt dat een paard altijd buiten moet staan, ben ik het daar ook niet mee eens. Je moet het wel met gezond verstand bekijken. Staat hij in de winter in dikke modder, dan zie ik ze liever op stal in het stro.”
Ook trots zijn
F: “Er zijn ook al zeker veel stappen genomen. Kijkend naar het hele management van de paarden, ook de niet topsportpaarden, dan zie je al heel vaak dat men gebruik maakt van de tandarts, de fysio, osteopaat en aquatrainer en de zadelpasser komt regelmatig langs voor een check. We mogen ook best trots zijn op de stappen die al wel genomen zijn.”
